Een biografie maakt je onvergetelijk!

Ik geloof dat iedereen boven de 50 jaar zoveel waardevolle levenservaring en inzichten heeft opgedaan dat zijn of haar levensverhaal altijd de moeite waard is om verteld te worden en zelfs in een boek te worden vastgelegd.
Maar helaas realiseren veel mensen zich dit niet, of ontbreekt de moed, de tijd en de kennis om deze uitdaging zelf aan te gaan.
Dat is jammer, want alleen jijzelf kan je eigen verhaal het best vertellen. Ik heb met eigen ogen gezien dat zo’n boek niet alleen de hoofdpersoon zelf, maar ook diens kinderen, kleinkinderen en andere dierbaren diep raakt en supertrots maakt.
Daarom help ik mensen met het vastleggen van hun leven in een uniek, duurzaam boek, compleet met alle hoogte- en dieptepunten en de levenslessen die daarbij horen. Daarmee blijft de impact van je leven op de komende generaties groot en waardevol, want een biografie maakt je onvergetelijk.

De levensgeschiedenissen van je (((bet)over)groot)ouders laten je meebeleven hoe een leven er in vroeger tijden uitzag. Met de steeds snellere veranderingen in de wereld ten gevolge van technologie, internet, globalisering en de bevolkingsgroei verandert er binnen één generatie zoveel dat de lezer letterlijk een andere wereld binnenstapt. Neem bijvoorbeeld simpelweg het feit dat je op vakantie in het buitenland een telefooncel moest opzoeken om naar huis te bellen. Dat je van de bank op moest staan om de televisie op een andere zender te zetten. Niet dat er zoveel zenders waren trouwens: er was alleen Nederland 1 en 2. Zelfs het meest oninteressante, knullige programma had nog een miljoen kijkers. Ik herinner me een slaapverwekkende serie over postzegels verzamelen en toch bleef ik aan het scherm geplakt.

Ongekende rijkdom

Toen ik nog op school zat fietste ik op vrijdagavond 20 kilometer heen en 20 kilometer terug door de polder van Amstelveen naar Aalsmeer, omdat je bij de openbare bibliotheek aldaar ook elpees kon lenen voor als ik het goed heb 1 gulden 50 per stuk. Dan kon je die thuis opnemen met je cassetterecorder. Een C-60 cassette met een speelduur van een uur kostte misschien 3 gulden. Dan had je dus voor 4 gulden 50 de nieuwe elpee van Genesis of Kayak, waar je in de winkel 21,95 voor betaalde. Dat was die fietstocht dubbel en dwars waard, zelfs al had ik altijd tegenwind, heen èn terug!
Nu kun je op YouTube vrijwel alle muziek die ooit is uitgekomen beluisteren. Voor niets!

Minstens zo interessant is wat die verandering gevoelsmatig betekent. Ja, natuurlijk vind ik het een ongekende rijkdom dat ik als ik lees of hoor dat er een nieuw album van Paul McCartney of Sting is verschenen, ik daar op Spotify a la minute naar kan luisteren. Maar de gigantische emotionele waarde die een elpee in de jaren ’70 of ’80 kon hebben is vrijwel verdampt noch mal! Ik zette ook veel vaker dezelfde plaat op dan tegenwoordig. Als er jaarlijks 3 tot 5 albums uitkomen die ik vaker dan drie keer draai is het veel. Terwijl ik van Going for the one van Yes of van A Night at the Opera van Queen op een gegeven moment een nieuw exemplaar moest gaan kopen omdat er niet meer naar te luisteren viel, zo grijsgedraaid had ik ze. Tegenwoordig bestaat het hele begrip ‘grijsgedraaid’ niet eens meer.

Veel heftiger verhaal

In hun standaardwerk Hoe schrijf ik een biografie? schrijven Dik van der Meulen en Monica Soeting: ‘Door de levensverhalen vast te leggen van onbekende mensen, kun je de geschiedenis op microniveau weergeven.’ Ik heb de afgelopen jaren door het schrijven van biografieën meer geleerd over de impact die de Tweede Wereldoorlog op mensen kan hebben dan ooit daarvoor. Ik heb nooit zo beseft hoe de kinderen van ouders die in de oorlog ondergedoken hebben gezeten, in kampen voor hun overleving hebben gevochten of veel familieleden hebben verloren met de gevolgen van al dat leed te dealen hebben gehad en er zelf ook onder leden. Totdat ik meerdere variaties van deze kinderen zelf te horen kreeg en op papier heb naverteld.

Het is juist door die verhalen dat je het verleden echt voelt, niet door de biografieën van Churchill, Wilhelmina, Montgomery of andere historische figuren. Dat Ellen Baumann als klein meisje haar vader, dokter Baumann, huisarts te Halfweg, door de Duitsers afgevoerd zag worden omdat hij een gewonde Engelse piloot had verzorgd, dat is voor Ellens kinderen en kleinkinderen een veel heftiger verhaal dan Soldaat van Oranje of Het Meisje met het Rode Haar. Omdat het hun eigen (groot)moeder was die haar vader daarna nooit meer heeft teruggezien.

Groot geschenk

Maar ook levensverhalen met minder dramatiek zijn voor het nageslacht van onschatbare waarde. Waarschijnlijk hebben kleinkinderen dat nu nog niet door, maar als ze ouder zijn en ze kunnen het levensverhaal van hun opa of oma gedetailleerd teruglezen en om de zoveel jaar herlezen, en ook weer aan hun kinderen doorgeven, dat is zo’n groot geschenk dat de kosten om die biografie te laten maken in het niet vallen. En of dat nu door mij gebeurt of door een ander, dat doet niet ter zake. Maar doe het! Denk niet: wat heb ik nou te vertellen? Want ik blijf zeggen: iedereen heeft een verhaal. Maar niet iedereen kan een verhaal goed vertellen. Dat kan ik dan weer voor je doen.